Pozostałość aktowa przedsiębiorstwa została ułożona w poniższym podziale rzeczowym: Akta władz Spółki - protokoły posiedzeń, odpisy aktów notarialnych, statuty, regulamin organizacyjny, plany sytuacyjne, majątek Spółki, inwestycje, sygn. 1-102, z lat 1896 – 1945; Kartel - protokoły posiedzeń, zestawienia sprzedaży, dokumenty dot. pertraktacji w sprawie porozumienia kartelowego oraz przystąpienia do trójkartelu, korespondencja, sygn. 103-114, z lat 1931 – 1941; Kontakty z władzami administracji państwowej i specjalnej - memoriały, okólniki, sprawozdania, korespondencja, wycinki prasowe z zarządzeniami władz niemieckich, sygn. 115-121, z lat 1909 – 1944; Kontakty z władzami wojskowo – policyjnymi - korespondencja, wykazy, kosztorysy, analizy, zarządzenia Placówki Wywiadu XXI Okręgu Wojskowego i Tajnej Policji Państwowej, nominacja pełnomocników obrony zakładów z 1944 r., sygn. 122-125, z lat 1920 – 1944; Kontakty z organizacjami przemysłowo – gospodarczymi - okólniki, wnioski, korespondencja w sprawach produkcyjnych, gospodarczych, pracowniczych, eksportowych, sygn. 126-133, z lat 1930 – 1944; Sprawozdawczość - sprawozdania z działalności: Spółki, wydziałów produkcyjnych, Wydziału i Biura Sprzedaży, plany finansowe, sprawozdania finansowe, bilanse, budżety i ich wykonanie, sygn. 134-181, z lat 1913 – 1944; Księgowość - księgi główne, journale (dzienniki główne), inwentarze, księgi: bilansowe, bankowe, dłużników i wierzycieli, zestawienie podatków, dzienniki: materiałów, funduszy, kosztów, urządzeń, obroty, księgi ilustrujące stany kont, listy płac i karty wynagrodzeń, sygn. 182-395, z lat 1920 – 1945 [1946]; Sprawy pracownicze - akta personalne, stan zatrudnienia, wykazy pracowników, bezpieczeństwo pracy, protokoły zebrań, spis zmarłych pracowników w latach 1918 – 1956, napad na „Borutę” w 1940 r. oraz akta szpiega hitlerowskiego Ehlke Richarda, korespondencja, sygn. 396-414, z lat 1923 – 1945 [1956]; Kontakty z I. G. Farbenindustrie - zarządzenia, okólniki i korespondencja w sprawach produkcyjnych, handlowych, eksportu, pracowniczych i in., sprawozdania, meldunki, stany: magazynowe, nieruchomości, maszyn z okresu okupacji, wykresy ilustrujące działalność koncernu I. G. Farben, sygn. 415-435, z lat 1932 – 1945, Zaopatrzenie produkcji - umowy, korespondencja, pełnomocnictwa, telegramy, cennik, itp. dot.: zakupu i importu różnych surowców, produktów, materiałów, części składowych instalacji oraz sprawy rozliczeniowe, oferty firm, zamówienia zagraniczne, sygn. 436-463, z lat 1924 – 1945; Przygotowanie, kalkulacja i realizacja produkcji - przepisy fabryczne, metody fabrykacji różnych produktów, wykazy, zestawienia produkcji, patenty, analizy wytwarzanych produktów oraz technologia ich fabrykacji, prace naukowo-badawcze, schematy aparatury, kalkulacje wydajności różnych oddziałów produkcyjnych, koszty produkcji oraz różnych grup barwników, zużycie surowców, półproduktów, wielkość produkcji, korespondencja, próbki, wzory kolorów barwników, sygn. 464-631, z lat 1904 – 1945; Sprzedaż - przepisy działu sprzedaży, cenniki i kalkulacje cen sprzedaży produktów, wykazy, zestawienia, wykresy i statystyka wielkości sprzedaży, wpływy ze sprzedaży, sprzedaż za pośrednictwem agentów handlowych, wykazy klientów „Boruty”, zestawienia obrotów i sald odbiorców, remanenty, umowy, korespondencja, egzekucja należności, wywóz barwników do Rzeszy, sygn. 632-701, z lat 1909 – 1945 [1947 – 1948]; Eksport - sprawozdania, wykazy produktów eksportowanych, oferty, cenniki produktów eksportowanych, badania rynków światowych, informacje, umowy i korespondencja dot. eksportu do: Anglii, Belgii, Bułgarii, Jugosławii, na Węgry, Peru, Portugalii, Rumunii, Szwajcarii, Szwecji, Turcji i ZSRR, sygn. 702-731, z lat 1923 – 1941; Reklama i osiągnięcia - materiały związane z publikacją Poradnika Farbiarskiego „Boruty”, kronika wydarzeń, herb firmy, nagrody, wzory ulotek, ogłoszeń i kalendarzyków reklamowych, wycinki prasowe, monografia i księga jubileuszowa zakładów: Farbenwerke vorm. Meister Lucius & Brüning oraz Zakładów Budowy Maszyn „Huta Zgoda“, sygn. 732-751, z lat 1913 – 1944 [1947]; Organizacje przyfabryczne i inne - schematy organizacyjne, statuty, sprawozdania, preliminarze, stany osobowe, wykazy członków, korespondencja dot. organizacji: Obrony przeciwlotniczej i przeciwgazowej, Narodowosocjalistycznego Korpusu Kierowców (NSKK) drużyny 31 chorągwi 116 w Zgierzu, Klubu Sportowego „Boruta” oraz Wojennego Związku Przemysłu Chemicznego, sygn. 752-757, z lat 1926 – 1944; „Abege” Zjednoczone biuro sprzedaży towarów chemicznych Sp. z o. o. w Łodzi, sygn. 758-759, z lat 1929 – 1931; Fabryka Chemiczna „Wola Krzysztoporska”, sygn. 760-765, z lat 1929 – 1939; „Gwarectwo Świętokrzyskie” Spółka z o. o. w Kielcach, sygn. 766-771, z lat 1923 – 1934; Kieleckie Tow. Akc. Nawozów Sztucznych i innych przetworów chemicznych S. A., sygn. 772-811, z lat 1917 – 1935; Państwowa Fabryka Olejów Mineralnych „POLMIN” we Lwowie, sygn. 812, z lat 1938 – 1939; Towarzystwo Przetworów Drzewnych „JAROT” Sp. z o. o. w Rudniku, sygn. 813-818, z lat 1938 – 1939; Wytwórnia Nitrozwiązków w Sarzynie, sygn. 819-828, z lat 1937 – 1941; Zakłady Chemiczne „Grodzisk” S. A., sygn. 829, z lat 1930 – 1934; Zakłady Chemiczne w Winnicy S. A., sygn. 830-831, z lat 1935 – 1939; Zjednoczone Fabryki Związków Azotowych w Mościcach i w Chorzowie, sygn. 832-833, z lat 1936 – 1938; Fotografie, sygn. 834-849, z lat 1900 – 1944 [1946 – 1948]; Plakaty, sygn. 850, z 1936 r.; Nagrania, sygn. 851, z 1936 r.

Zaczątkiem firmy była fabryka barwników w Zgierzu założona prawdopodobnie w 1894 r. przez inż.. Jana Śniechowskiego pod nazwą "Jan Śniechowski". Po zawiązaniu spółki z Ignacym W. Hordliczką w 1895 r. nastąpiła zmiana nazwy firmy na "Śniechowski i Hordliczka". W 1904 r. po wejściu do spółki Edwarda Herbsta nastąpiła kolejna zmiana nazwy firmy na: "Śniechowski, Hordliczka i Ska". W 1909 r. unieruchomiono starą fabrykę przy ul. Zegrzańskiej 6. Przeprowadzkę do nowo wybudowanego zakładu ostatecznie zakończono w 1910 r. Mieścił się on na obrzeżach miasta przy ul. Leśnej 7. W 1909 r. firma została przekształcona w spółkę akcyjną pod nazwą "Towarzystwo Akcyjne Fabryki Barwników Anilinowych i Produktów Chemicznych w Zgierzu". Zniszczenia z okresu I wojny światowej spowodowały przerwę w działalności firmy aż do 1920 r., kiedy to zatwierdzony został statut nowo powstałej spółki akcyjnej pod nazwą: "Przemysł Chemiczny w Polsce, Spółka Akcyjna". Nabyła ona wszystkie fabryki wraz z nieruchomościami, budynkami, gruntami, urządzeniami fabrycznymi, licencjami itp. od 1) Towarzystwa Akcyjnego Fabryki Barwników Anilinowych i Przetworów Chemicznych w Zgierzu i od 2) Spółki Firmowo-Komandytowej "Hordliczka, Słaboszewicz i S-ka". W 1930 r. uchwalono nowy statut zmieniający nazwę firmy na: "Przemysł Chemiczny "Boruta" Spółka Akcyjna w Zgierzu". W okresie II wojny światowej firma została przejęta pod zarząd komisaryczny Głównego Urzędu Powierniczego Wschód (Hauptteuhandelstelle-Ost - HTO). Otrzymała wówczas nazwę Chemische Industrie "Boruta" A. G. in Zgierz. W 1941 r. koncern I. G. Farben kupił "Borutę" i wraz z Ammoniakwerk Mereseburg GmbH założył Spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością pod nazwą: Teerfarbenwerke Litzmannstadt Gesellschaft mit beschränkter Haftung (GmbH) (Zakłady Barwników Smołowych Sp. z o. o.). Firmę przekształcono na dostawcę półfabrykatów dla koncernu I. G. Farben. W kilka dni po wyzwoleniu Zgierza w styczniu 1945 r. pracownicy powołali Radę Załogową (Pracowniczą). Ustanowiono w ten sposób tymczasowy zarząd państwowy nad przedsiębiorstwem, które formalnie zostało przejęte na własność Państwa w 1947 r.